Uitslag met helaas nog niet alle feiten.

WAT EEN WEEK !!!!

Vorige week woensdag met mijn oncoloog de uitslag van de CT-scan doorgenomen. Hierop waren 2 van de 3 eerder in april ontdekte uitzaaiingen nagenoeg niet meer zichtbaar en was de tumor op de linker bij-nier geslonken van 43,4 mm naar 16,6 mm, wat betekend dat de inmiddels vele chemo-behandelingen goed aanslaat op deze gebieden. POSITIEF !!!!!!  MAAR op de CT-scan was nu ineens op de rechter bijnier iets te zien wat sterk gegroeid was. NEGATIEF !!!!!!  Deze ontwikkeling bracht een hoop onzekerheid en vragen naar boven, zowel bij mijn oncoloog als bij mij. Daarom besloot de oncoloog om een PET-scan te laten maken. Afgelopen maandag moest ik me om 8:00 uur al melden bij het Verbeeten Instituut in Tilburg voor deze PET-scan. Na het inbrengen van de radioactieve stof en daarna een half uurtje stil op bed liggen in een verduisterde kamer werd om 9:15 uur begonnen met de PET-scan, wederom een 25-30 minuten bewegingsloos liggen op de tafel van het scan-apparaat. De volgende dag, op dinsdag dus al de afspraak en uitslag met mijn oncoloog. Binnenkomend in zijn spreekkamer werd al meteen verteld dat de desbetreffende gegroeide tumor wel oplichtte maar eigenlijk ook de PET-scan geen duidelijkheid gaf en hij voor een raadsel stond over wat het was en hij vond het vreemd dat alle tumoren afnemen en deze juist sterk gegroeid was. Er zijn verschillende scenario's, één daarvan vond ik de engste om te horen en dat was dat het een ander soort kanker zou kunnen zijn die niet op de chemo reageert die ik nu al enige tijd krijg. Omdat de oncoloog voor een raadsel stond wilde hij daarom een punctie uit laten voeren en stukjes weefsel van de tumor wegnemen om te kijken of daar enig antwoord uit kwam over wat zich daar aan het ontwikkelen is. Dus de volgende dag moest ik me om 8:15 uur melden op de afdeling oncologie voor deze punctie. Er moest eerst een infuus geplaatst worden wat door de chemo steeds slechtere wordende aders weer niet lukte, en dus werd ik naar de anesthesie afdeling gebracht waar het met wat pijn wel lukte. Om 9:00 uur werd ik liggend op mijn bed door een verpleegster en mijn vrouw Jeanne naar de röntgen-afdeling gebracht waar ze de punctie gingen uitvoeren. Na het met behulp van het scan-apparaat zorgvuldig aftekenen van de plaats werd de punctie uitgevoerd en lag ik in 39 minuten weer op mijn bed en werd ik weer naar de kamer gereden waar ik 2 uurtjes niet teveel bewegend plat op mijn rug moest blijven liggen. Om 12:00 uur was het zover ........ ik mocht weer naar huis. Al met al was het dus door alle onzekerheid een hele zware week voor me waarin ik heel weinig geslapen heb en ik best wel ongerust ben over de uitslag. Deze uitslag laat helaas ook nog zeker een ruime week op zich wachten, dus de komende week wordt minstens zo zwaar en spannend als de afgelopen week !!!!!!  Ik vind eigelijk wel dat het een keer tijd wordt voor heel goed nieuws, iets wat ik en zeker ook mijn vrouw, familie en ook vrienden wel een keer kunnen gebruiken. De onzekerheid, angst, slaapgebrek en zeker ook sommige gebeurtenissen van de laatste tijd vergen heel veel van me waardoor ik me soms best wel afzonder en/of stil ben op o.a. social media de laatste tijd. Het is op dit moment vaak moeilijk om mijn hoofd leeg te maken, maar hoop mede door goed nieuws dit weer een beetje op orde te krijgen. Dit was het verhaal van mijn week met afsluitend een kleine impressie van hoe ik me de laatste tijd zo'n beetje voel.