Dankwoord

19-03-2018

Een weekje later maar even een grote dank naar mijn vrienden na het zware emotionele weekend van 10 maart voor mij !!!
Zoals de meeste misschien al weten ging de chemo van afgelopen maandag 5 maart niet zo goed door weer een allergische reactie, eigenlijk ging hij slechter dan alle eerdere chemo's.
Op zich komt het wel vaker voor maar niet zo erg als deze.
Maar de dagen erna waren vooralsnog redelijk gewone dagen zoals alle andere dagen NA een chemo-sessie met de gewoonlijke probleempjes zoals het totaal verdwenen smaakvermogen en de nodige zenuwpijnen.
Deze zenuwpijnen had ik hiervoor alleen nog maar in mijn tenen en voorzijde van mijn voeten, maar de tweede dag NA de chemo begon de zenuwpijn in mijn gehele voet en enkel.
Hierdoor gingen de radartjes in mijn hoofd al een klein beetje sneller draaien.
Aan het einde van die week stonden er een paar evenementen gepland met ons Alpe d'HuZes team
"You never wolk alone"
waar ik heel veel zin in had.
Zoals de tweede Alpe d'HuZes dag in Hoevelaken en de door ons georganiseerde "Hollandse avond" in café Post Besoijen.
Maar op vrijdag begon de zenuwpijn zich overdag uit te breiden en kreeg ik last van bijna mijn gehele been. (beide)
Diezelfde radartjes van eerder deze week ging vanaf dat moment dus nog harder draaien in mijn hoofd.
Die nacht van vrijdag op zaterdag barste de spreekwoordelijke bom en stortte ik letterlijk in.
Het feit dat er ooit tegen mij gezegd is dat de chemo levensverlengend is en we hiermee niet oneindig door kunnen gaan omdat er ooit een tijd zou komen dat mijn lichaam de chemo niet meer aan zou kunnen, veroorzaakte deze instorting die nacht.
Dus feitelijk alles opgeteld van deze afgelopen week, zoals de wederom weer slechtere chemo, de zenuwpijn van eerst alleen in de tenen naar mijn complete voeten en uiteindelijk pijn in mijn gehele been op vrijdag, was ik bang dat die woorden al werkelijkheid aan het worden waren en ik bang werd dat we al zouden moeten gaan stoppen met de chemo.
Ik hoop dat die radartjes binnen een paar dagen weer op normale snelheid gaan draaien en ik het weer op orde krijg in mijn hoofd en dat alles loos alarm was, en ik de volgende evenementen gewoon samen met mijn vrienden kan meemaken en zelfs kan bijwonen.
Dus voor alle schouders, knuffels, steun en begrip die ik dit weekend heb mogen ontvangen wil ik, Yswald, Marielle, Naomi, Carmen, Alex, Saskia, Esther, Nicole, Ralf en op afstand vanuit Spanje mijn zus Diana en mijn zwager Michel allemaal uit de grond van mijn hart bedanken !!!
Ook wil ik jullie bedanken dat jullie mijn vrouw Jeanne dit weekend en alle andere keren zo goed hebben opgevangen !!!!
Jullie zijn allemaal stuk voor stuk goud waard !!!
Love you all !!

© 2017 Worlds Collide. Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin